In het kader van het Paarden Coach Congres 2016 waar het thema was ‘verbinding is kracht’ waarbij de helende kracht van de paarden centraal staat, heeft Renee Muller Media een interview gehouden met een familie die Systemisch heeft gewerkt met de kudde paarden op de Renske Hoeve. Het verhaal is door Iris en Vincent na aanpassingen op de eerste versie goedgekeurd en zij geven permissie om het te publiceren. Het ontroert me en ik deel het graag.
Coby van Beets-van der Hoeff was een van de workshopgevers op het PaardenCoachCongres 2016. Vanuit haar bedrijf Kifungo hielp ze Iris en Vincent, samen met hun dochter Sophie.
“Onze oudste dochter van acht had een nogal pittig jaar achter de rug”, vertelt Iris. “Sophie voelde zich slecht begrepen door haar docenten en dat uitte zich in dubbelzien, migraine en soms ook woedeaanvallen.” Via een trainer bij wie ze zich liet opleiden tot assessor hoorde ze van Coby. “We raakten aan de praat over familieopstellingen, de relatie van het systemisch werken en het werken met paarden. Hij zei me dat ik Coby moest bellen.”
Iris en Vincent hadden het gevoel dat een gesprek niet veel zou opleveren, want de oorzaak lag in een diepere laag. “Coby zei dat ze het wel aandurfde met ons drieën.” Sophie ging mee naar Coby, waar al snel duidelijk werd waar het probleem lag. “Het was verbluffend hoe snel de paarden tot de kern wisten te komen. De paarden werkten ter plekke helend voor haar en na afloop gedroeg ze zich weer als een kind.”
Oma
Het bleek dat Sophie met de zorgen van haar oma rondliep. De oorzaak lag in ordeverstoring, waardoor zowel Sophie als oma niet in hun kracht stonden. Met deze systeemdruk gingen de paarden direct aan het werk.
De paarden
Sophie ging samen met Coby in de paddock staan, waar de paarden al waren. Twee paarden kwamen naar haar toe en een van hen tikte met zijn hoef tegen haar knie. Volgens Coby gaf hij aan dat ze wat moest gaan doen. De ruin die Sophie in beweging had gebracht, liep weg en ging bij haar in de buurt liggen. Op dat moment stapte de merrie naar voren en drukte Sophie met haar neus naar beneden, zodat Sophie op haar hurken ging zitten. Zij mocht een 8 jarig meisje zijn en hoefde zich niet groot te houden. Vervolgens drukte de merrie haar aan haar borst, zodat Sophie zich kon vervullen met harte- energie. Vervolgens ging ook de merrie voor Sophie liggen.
Het viel Coby op dat Sophie vooral ging zorgen. Ze wilde dat de paarden het goed hadden. Twee andere paarden waren inmiddels ook voor Sophie gaan liggen. De paarden ademde zwaar en kreunde. Coby vroeg Sophie een pion voor “de zware last” in de paddock op te stellen. Op dat moment stond de hengst van de kudde op om de jongste merrie in beweging te brengen. Coby nodigde Sophie uit een kommetje van haar handen te maken. Toen Sophie haar zorgen in het kommetje deed en aan de “pion” gaf, werd duidelijk dat Sophie uit balans was doordat zij uit loyaliteit de last van haar oma droeg. Zodra dit uitgesproken was, stonden alle paarden op, ze ontspande zich door weer gewoon te gaan ademen, hun ontlasting los te laten en te gaan eten.
”Een van de paarden liep achteruit naar Sophie toe. “Zij ging met haar achterbenen tegen Sophie aanstaan. Sophie kreeg rode wangen en vertelde dat ze heel veel energie voelde. Coby vertelde dat de levensenergie (wortelchakra) van het paard in de achterhand zit en dat Sophie zich mocht opladen aan haar.”
Jong, maar wel op eigen benen
De merrie (binnen de kudde van 5), die al die tijd op afstand van het geheel was gebleven (maar voelbaar deel uitmaakte van de opstelling), drukte Sophie ook met haar lippen naar beneden en hielp haar vervolgens weer omhoog door haar bij haar vlecht te pakken (als verankering van de boodschap van het paard eerder in de opstelling). Ze is immers geen baby meer maar een kind van 8. Doordat de merrie haar op de positie van het veulen zette, kreeg Sophie de heldere boodschap dat de merrie de “grote” is en dat zij de “kleine” is. “Ze was jong, maar moest wel op eigen benen staan. Na deze beleving hebben we alle paarden bedankt en huppelde Sophie de tuin in om met de hond te spelen. Ze riep ons nog toe “bespreken jullie alles maar na, ik ga met de hond spelen”!
Oma was geraakt bij het horen van het verhaal van Sophie en wil niet dat haar kleindochter belast is met haar zorgen. Oma is kort daarna zelf een opstelling met Coby en de paarden aangegaan.
Sophie zit nu weer lekker in haar vel, ze kan weer focussen en heeft weer zin om te leren. “We horen haar niet meer over hoofd- of buikpijn. Ze is echt bevrijd.” Ze kan zich nu weer op haar eigen ontwikkeling richten. Zowel Vincent- als Iris hebben vroeger zelf veel met paarden gedaan, maar ze waren op de achtergrond verdwenen.
“Tweeëneenhalve maand geleden hebben we een jong paard gekocht. Die zijn we nu zelf zadelmak aan het maken. Het lag niet in de planning om een paard te kopen, maar zoals we Coby lieten weten “het paard koos ons” , haar naam is “Isha” dat betekent “zij die op je pad komt” en “zij die beschermt”. Het was een harte keuze om haar binnen ons gezin een plek te geven en we hebben er nog geen seconde spijt van. Deze maand lijken we gezinsuitbreiding te krijgen van een 12 jarige merrie. Het zal lopen zoals het moet lopen binnen de wonder wereld tussen paard en mens als je afgestemd bent”.
Aanrader
Iris raadt gezinnen met vraagstukken aan contact te zoeken met Coby. “Ze werkt met “het geheel”. En dat ze met een kudde werkt maakt dat de paarden “hun werk” binnen het geheel kunnen doen. Een waardevol en onvergetelijk CADEAU! Coby kenmerkt zich door haar vakvolwassenheid, ervaringsdeskundigheid en persoonlijkheid.”
