Paardencoaching voor autisten

Als assessor voor de minor “Hulpverlening en paarden” aan de Noordelijke Hogeschool in Leeuwarden kwam ik in contact met twee studenten die hun afstudeerwerkstuk in het kader van hun opleiding Sociaal Pedagogische Hulpverlening aan de Saxion Hogeschool graag willen laten samenvallen met een experiment dat een aantal professionals met mij aan het voorbereiden is.

Een prachtige kans om dit experiment te doen met ervaringsdeskundigen op het gebied van omgaan en communiceren met autisten en twee super gemotiveerde studenten en ik als bruggenbouwer tussen werelden/vertaler van de communicatie tussen autist – paard – verzorger/ouder.

Ik kan er geen logische verklaring voor geven, maar mijn diepere weten spoort mij aan om mijn paarden in te zetten en dit experiment aan te gaan. Temeer omdat ik erg betrokken ben bij de kwalitatieve ontwikkeling van onze beroepsgroep ‘Paardencoaches’.

Zo heb ik aangeboden dat ik opdrachtgever wil zijn voor deze studenten. En ik wil graag de opgedane kennis vanuit dit onderzoek delen met mijn collega’s. Ik zal via mijn website www.kifungo.nl regelmatig hierover verslag doen en ook zullen er artikelen geschreven worden. Wordt vervolgd. Graag wil ik ook in contact komen met andere collega’s die al werken met paarden en autisten.
Hieronder een paar passages uit het onderzoeksplan van de studenten.

Psychologe en wettenschappelijk medewerkster aan de faculteit diergeneeskunde aan de Rijksuniversiteit Utrecht Nynke Endenburg benoemt in een reactie op de Nederlandse versie van “de Paardenjongen” hoe lastig het is om wetenschappelijk aan te tonen dat de positieve effecten van paard ondersteunde interventies of therapie op mensen met autisme daadwerkelijk door het paard worden veroorzaakt. Desondanks geeft zij wel aan dat het heel aannemelijk is dat paarden inderdaad een positieve werking hebben op mensen met een stoornis uit het autistisch spectrum. Zij schrijft dit toe aan de onbevooroordeelde en consequente houding van de dieren (Hiu, 2009). Autistisch dierwetenschapster Temple Grandin (2005) benoemt daarnaast dat zij vermoedt dat dieren en autisten op dezelfde manier denken en elkaar daarom goed begrijpen.

Door de toenemende interesse in het werken met paarden in de zorg zijn er de laatste jaren veel nieuwe bedrijven gestart die een vorm van hulpverlening met paarden aanbieden. Er heeft zich daardoor een nieuwe beroepsgroep ontwikkeld in Nederland, waarbinnen volgens Hydema nog veel zaken onduidelijk zijn. Er is bijvoorbeeld nog geen eenduidige benaming of opleiding. De mensen die binnen deze beroepsgroep werken hebben een grote variëteit aan opleidingen gevolgd. Sommigen hebben een opleiding in de zorg gevolgd, anderen een paard gerelateerde opleiding en weer anderen werken zonder opleiding vanuit hun eigen ervaringen met mens en paard.

Comments are closed.